Een nieuwe blik: waarom ik me verdiep in portretten

In mijn vorige blog nam ik je mee in mijn reis als kunstenaar tot nu toe – hoe ik begon, wat ik onderweg tegenkwam, en wat mijn opleiding me heeft gebracht. De laatste tijd merk ik dat mijn aandacht steeds vaker uitgaat naar portretten. Niet omdat ik ze al ‘kan’, maar juist omdat er nog zoveel te ontdekken valt.

Er zit voor mij iets kwetsbaars en krachtigs tegelijk in een gezicht. Iets wat me raakt. En toch vind ik het spannend. Want hoe breng je huid tot leven op doek? Hoe vang je een blik, zonder dat het stijf wordt? Ik merk dat ik zoek naar manieren om de juiste tonen te creëren — maar dan niet per se met de gebruikelijke huidkleuren. Ik wil durven spelen met kleur, met contrast, met onverwachte tinten die tóch kloppen.

Ook de achtergrond is voor mij geen achtergrond meer. Ik wil graag een abstracte onderlaag maken die echt mag blijven meespelen in het eindresultaat. Dus niet volledig bedekt door verf, maar zichtbaar, voelbaar. Alsof de lagen onder het portret iets vertellen wat je niet meteen ziet — een emotie, een sfeer, een verhaal onder het oppervlak.

Het is soms zoeken, en eerlijk gezegd loop ik best vaak vast. De verhoudingen kloppen niet, de kleuren vloeken, of ik schilder er juist weer te veel overheen. Maar dat hoort erbij. Ik wil vooral blijven oefenen, uitproberen, kijken wat werkt. En ook: wat níét werkt. Want juist in dat proces ontdek ik steeds iets nieuws — over schilderen, over anderen, en ook over mezelf.

De komende tijd ga ik verder met experimenteren. Portretten combineren met abstractie, intuïtie laten spreken, fouten maken en doorgaan. Misschien wordt het rommelig. Misschien wordt het raak.

Ik weet het nog niet, en dat is oké.

Als je benieuwd bent waar dit toe leidt, neem dan gerust af en toe een kijkje op mijn website of volg me via Instagram. Ik deel daar niet alleen mijn eindresultaten, maar ook stukjes van het proces. Want ik geloof dat er schoonheid zit in het zoeken zelf.

De toegevoegde foto is mijn eerste portret van het Milan art Mastery programma. Ik was hier totaal niet te vrede over en durfde eigenlijk geen portretten meer te maken. In de tussentijd lukt het gelukkig al wel iets meer naar mijn zin en heb de moed weer gevonden om door te gaan, hopelijk brengt dit me uiteindelijk nog een stapje verder en vind ik hierin mijn eigen Voice. Al blijft het vallen en opstaan. 

👉 Volg mijn proces via Instagram @merelalphenaar